اثر پیوند بر عملکرد و برخی صفات رویشی دو رقم خیار گلخانه‌ای

اثر پیوند بر عملکرد و برخی صفات کمی و کیفی دو رقم خیار گلخانه‌ای روبرتو و دانیتو روی 5 پایه کدو به نام‌های شینتوزا و کایروشینتوزا (Cucurbita maxima × C. moschata)، کدو تنبل (C. maxima cv. Goriki)، کدوی برگ انجیری(Cucurbita ficifolia. cv. Korodame) و کدو قلیانی (siceraria Lagenaria) مورد بررسی قرار گرفت. عملیات اجرایی این طرح در سال 1386 و در گلخانه‌های تجاری امزاجرد همدان انجام گرفت. برای اجرای این طرح از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 4 تکرار استفاده شد. نتایج نشان داد که نوع پایه تأثیر معنی‌داری روی عملکرد و شاخص‌های رشد دارد. خیار پیوندی روی پایه رقم گوریکی دارای بالاترین عملکرد (5/8 کیلوگرم در بوته) بود ولی اختلاف معنی‌داری با پایه شینتوزا (13/8 کیلوگرم در بوته) نداشت. گیاهان پیوند شده روی کدو قلیانی و گیاهان غیرپیوندی (شاهد) هر کدام به ترتیب با 6/6 و 8/6 کیلوگرم در بوته، پایین‌ترین میزان عملکرد را دارا بودند. خیارهای پیوندی روی پایه گوریکی، زودرس‌تر و گیاهان غیر پیوندی دیررس‌تر از سایرین بودند. شاخص‌های رشدی نظیر ارتفاع بوته، تعداد گره، تعداد شاخه فرعی، تعداد کل میوه، درصد وزن تر و خشک بوته، ساقه و ریشه، در پایه کدو برگ انجیری بیشتر و در پایه کدو قلیانی و گیاهان شاهد کمتر از سایر پایه‌ها بود. نوع رقم خیار بر هیچ یک از صفات رویشی تأثیر معنی‌داری نداشت.